Hardy ty naprawdę wyglądasz tutaj groźnie. Scenka jak z jakiejś telewizyjnej interwencji, gdy naruszono miedzę sąsiada hi hi hi hi hi

Patrząc na zdjęcie i znając Hardego, to bardziej pasuje mi historia z tłumaczeniem o jeździe w grupie

PS. Po oglądnięciu fotek cofam, co napisałem. Rozpoznałem, że rozmawialiśmy w Słupskim Młynie, chyba o minielektrowniach wodnych. Wskazywałem natomiast na transformator na słupie elektrycznym

Bartek! - a niech cię!

O ile pamiętam, tłumaczyłem bardzo spokojnie i cichutko Wojtino, że w grupie jeździ się z prędkością najwolniejszego uczestnika...
Jeżeli się mylę, to Wojtino poprawi

Co zaś do tego sypiącego się "tynku z sufitu", to już bujda na resorach Każdy, kto mnie zna, wie, że mówię z zasady tak cicho, iż ledwie mnie słychać

Byc moze tak groznie to wygladalo - ale ogolnie toczyla sie tam dosc przyjacielska pogawedka uplywajaca pod znakiem grzmiacego glosu Zdzislawa Strazacy beda tez musieli chyba cekolowac sufit bo jak Hardy smiechnal to tynk poszedl z gory

Bartek napisał:
Hardy chciał przylać Wojtinowi?

www.rowerowygrudziadz.pl/index.php/galeria-fotek-mainmenu-32/wypady-wyjazdy-rajdy/category/458-2014-11-15-lajtowa-setka-na-ognisko-do-kisielic

Galeria po wycieciu bulek

A to moje ulubione zdjecie :





Przypomina mi o tym filmie:

FILMWEB

sldtwa napisał:
To nie teza, lecz twierdzenie! potwierdzone z resztą trzecim już dowodem
O drugim może opowiedzieć Wam Wojtino
Do dziś pamiętam opatrunek z podpaski i izolacyjnej taśmy

Na starcie zimny wiatr. Stawiła się cała dziesiątka, nikt nie zrejterował. Ale jesteśmy dzielni. Zimno ostro dopingowało i po chwili, ochoczo kręcąc połapaliśmy odpowiednie temperatury. Przyjemna była świadomość, że grupa jest twarda i nie odpuści. Poza tym perspektywa rozpalonego ogniska w Kisielicach nakręcała nas wystarczająco skutecznie. Rzeczywiście (tu poprę wypowiedź Bartka) było bardzo wesoło i dawno tak setnie się nie ubawiłem. Przyjęcie nas przez strażaków było bardzo gorące , a nawet można rzec wylewne , bo to już przecież drugi raz, jak ich najechaliśmy. Obiecane mamy, że na naszą masę w przyszłym roku przyjadą tym zabytkowym wozem strażackim, który widzicie na fotkach i który podobno jest jeszcze na chodzie. Pogadaliśmy przyjemnie, kto chciał mógł zbadać piękny, nowoczesny wóz strażacki Man oraz ryknąć sobie syrenami dla fantazji. Usłyszeliśmy relację o proekologicznym ogrzewaniu Kisielic, o mądrym burmistrzu i o wiatrakach, a to wszystko przy kawie, bawarskim piwku w bardzo przyjemnej atmosferze, którą chcąc nie chcąc przerwał nasz Kierownik zarządzając powrót. Wiatr popchnął nas do domu. I tu muszę przerwać relację rowerową, bo końcówkę przedreptałem na nogach. Niestety, pożegnalne przycierki wyszły mi bokiem, bo żegnając się z rowerem PiotraH walnąłem elegancko, co może wreszcie uzmysłowi mi, że czas przestać . Dziękuję Wam za zainteresowanie moim stanem zdrowia, ale oprócz strat materialnych, pięknego lajpa i bolącego żebra od konsekwencji mojej osobistej głupoty udało mi się jakoś po raz kolejny wymigać. Wybaczcie moje "piękne" podsumowanie wypadu - obiecuję, że już nie będę

PS Serdeczne gratulacje dla Waldka, który przejechał pierwszą swoją stówę

Bardzo fajna wycieczka - szczegolnie krajobrazy doliny Osy mnie urzekly jesienna pora:) Rzadko wybieram sie w tamte strony a po wczoraj czuje ,ze musze temat nadrobic na wiosne Dobra ekipa to podstawa - a wczorajsza byla wysmienita - dawno sie nie nasmialem tak jak wczoraj - dzieki czemu ani zimno ani wiatr nie byl juz taki straszny

Na osobne słowa uznania zasluguja strazacy z Kisielic - wielki szacun panowie ,ze w sobote chcialo wam sie poswiecac prywatny czas i przygotowac wspaniale ognisko,uraczyc nas zdobycznym bawarskim piwkiem oraz rozsmakowac w bardzo smacznej nalewce Czas na rozmowach mijal nieublaganie - strazacy okazali sie doskonalymi gawedziarzami ale czas gonil nas do powrotu :/ Z zalem musielismy sie zbierac zegnani kolejnym bardzo szczerym zaproszeniem Dziekuje w imieniu calej ekipy i podejrzewam ,ze na wiosne znowu ich odwiedzimy

Dziekuje inicjatorowi sldtwa za pomysl i wykonanie a reszcie za towarzystwo Do nastepnego - a ponizej kilka zdjec jakie udalo mi sie strzelic po drodze.

p.s

Nie bardzo moge wrzucic zdjecia - wiec Tomku po powrocie z wariata prosze o zalozenie mini galerii.

No i ja muszę podziekować wszystkim, po pierwsze za opieke, sam wśród 9 rycerzy hmmm naprawde poczulam sie jak księżniczka , po drugie za wspaniale zorganizowany wypad, wspaniałe towarzystwo i brak nudy na trasie.
A dla wszystkich, zeby sie nie martwili Pieter jak kot spadł na cztery łapy i wylize się ze wszystkiego:)

I ja pragnę podziękować za wspaniały wypad do Kisielic.... po raz kolejny strażacy z OSP w Kisielicach przywitali nas jak rodzinę
praktycznie długo by to opisywać ten wspaniały prawie do końca wyjazd....... dzięki także dla organizatora sldtwa za pozałatwianie wszystkiego, Wojtina za prowadzenie w drodze powrotnej z udziałem nierozłącznego alladyna - i tu dzięki za "sprzedanie" patentu na zasilanie-wielkie dzięki.... ale także wszystkim pozostałym uczestnikom wietrznej wyprawy

osobne podziękowanie oczywiście dla strażaków!


Mam nadzieje że Agi kolano się szybko zagoi i że z Pieterkiem będzie wszystko ok i szybko będzie mógł wrócić na rower... dużo zdrowia Piotr!



pozdrowerki i do następnego

a poniżej trzy foteczki ode mnie

Było bardzo fajnie, ognisko świetnie przygotowane... i poczęstunek też
Pieter się wyleczy, pamięć będzie miał długąąą...
Doliczając różne drobne awarie, to i tak wycieczka się udała. Ja, dzięki wytrzymałości ostrogi świetlnej na wstrząsy upadkowe i dalszemu świeceniu, nie utraciłem jej Chyba bym nie przebolał

I ja przyłączam się do podziękowań dla wszystkich uczestników dzisiejszego wypadu. Pomimo, wydawało by się nie korzystnej pogody, mnie jechało się dobrze.
Zimno - to tylko kwestia odpowiedniego ubioru.
"Wmordewind" - póżniej jest "wplecywind" który wyrównuje wcześniejsze straty.
Najważniejsze to rower między nogami i odpowiednie towarzystwo
Było super. Ostatnio jeżdiłem dużo sam więc taka odmiana dobrze mi zrobiła, dzięki i do następnego

p.s. mam nadzieję że Pieterowi nic poważnego się nie stało,wyrażam to z lekką obawą.

No! Nareszcie wróciłem na mój ulubiony dystans, czyli "lajtową setkę"!
Było super. Doborowy skład, sami zobaczcie:

Nagar22 - nasza jedynaczka
Waldek z Kwidzyna
Piotr CCH z Chełmna
Pieter
Wojtino
Bartek
MarcinHD
Hardy
Mateo
sldtwa

Od początku było wiadomo, że łatwo nie będzie. Ruszaliśmy przy temperaturze 3^oC z lodowatym wiatrem oczywiście w wersji "wmordewind". Dlatego jazda do Kisielic zajęła nam nieco więcej czasu niż zwykle.
Za to przyjęcie w Kisielicach wynagrodziło nam wszystko. Ognisko było już rozpalone, a w świetlicy czekał poczęstunek z degustacją różnych specjałów (lokalnych i bawarskich). Zachodziła obawa, że zabawimy w remizie do środy...
W drodze powrotnej wiatr zrekompensował nam wszystkie dotychczasowe przykrości, można powiedzieć: przyniósł nas do Grudziądza.
Niestety już na ostatnich kilometrach Pieter z pełnym poświęceniem postarał się nam udowodnić, że przycierki są niebezpieczne tylko dla przycierającego, a nie dla przycieranego. Rzeczywiście, potwierdził to własnym przykładem, rozciętym łukiem brwiowym i być może złamanym żebrem
Matołek! Słyszałem jak kiedyś też głosiłeś taką tezę. Już wierzymy. Prosimy: nie udowodniaj!
Koniec końców wszyscy cali i...prawie bez ran dotarliśmy do domów.
Oczywiście szczególne wyrazy uznania należą się naszej jedynaczce, Agnieszcze, którą nosiliśmy na rękach. Co z nią robiliśmy niech pozostanie słodką tajemnicą uczestników, ku zazdrości tych,których nie było
No i oczywiście dla PiotraCCH. On machnął dziś ze 180 albo i więcej kilosów. W listopadzie to duży wyczyn.

Bartek, wrzuć parę fotek. Inni,jeśli mają też.
Dziękuję wszystkim za udany wypad.