Długość trasy:
ok. 45 km licząc tam i z powrotem od wyjazdu z centrum miasta i do jego powrotu
 
Nawierzchnia:
Asfaltowa (miejscami bardzo dziurawa np. od Nicwałdu prawie do Wielkich Lnisk) i dobrze utwardzona droga gruntowa (z jednym piaszczystym odcinkiem)
 
Główne atuty:
- niewielki lub zerowy ruch samochodowy
- malownicze krajobrazy (pagórkowate pola, lasy, jeziora, pagórki)
- urozmaicona rzeźba terenu (głównie wysoczyzna morenowa, rynny subglacjalne i ciągi pagórków morenowych)
- spora ilość jezior w okolicy
 
Kąpielisko:
Kąpielisko niestrzeżone z rozległym i urozmaiconym terenem do plażowania otoczone polami, krzewami i zadrzewieniami. Właściwie, to każdy znajdzie coś dla siebie. Jest niewielki kawałek terenu piaszczystego, tuż przy wejściu do jeziora, spory obszar trawiastej powierzchni nachylonej w stronę wody, można się ulokować, pod drzewem, na otwartej słonecznej przestrzeni, przy jeziorze, przy polu, pod drzewami lub jak kto woli, w jeziornych szuwarach. Do kąpieliska należy też duży pomost w kształcie litery T, co bardzo wzbogaca możliwości rekreacyjne.

Dno Kąpieliska jest idealne - czysto piaszczyste bez żadnych zbędnych dodatków. Nie ma też co się obawiać łaskoczących nas roślinek, które siedzą sobie spokojnie na głębokim dnie i nie są nas w stanie dosięgnąć podczas pływania na otwartym jeziorze. 
...Nic, tylko wyskoczyć z roweru i hajda do wody...

 
Przebieg trasy:
 
Przebieg trasy zaznaczono na mapce, którą znajdziecie poniżej:

 

 

 

 

Pamiętajcie jednak, że wyznaczona trasa to tylko propozycja, którą można dowolnie modyfikować według własnych upodobań i potrzeb. Żeby jednak się nie pogubić, podaję skrócony przebieg trasy:
 
0 km - Wyruszamy z Grudziądza z Placu Stycznia i jedziemy ścieżką rowerową wzdłuż Kanału Trynka, przecinając ulicę Karabinierów i wyjeżdżając na ulicę Paderewskiego, dopiero na pierwszym moście na Kanale, lub jak kto woli, nieco dalej małą i wąską stalową kładką i kierujemy się drogą na Łasin (Olsztyn).

 
4,5 km - Tuż za skrzyżowaniem GRUDZIĄDZ-KWIDZYN-ŁASIN wjeżdżamy na lewą pieszojezdnię z betonowej kostki, która doprowadzi nas do Owczarek

 
7,5 km - W Owczarkach jesteśmy zmuszeni wtoczyć się na główną drogę (na szczęście tylko 500 m), po czym po ok. 500 metrach skręcamy w prawo na GRABOWIEC (jest drogowskaz), przejeżdżamy mostek na Kanale i odbijamy na rozwidleniu w lewo
 
9 km - Po ujechaniu ok. 1 km, po lewej stronie drogi ujrzymy gospodarstwo, przy którym stoją pojemniki do segregacji odpadów. Przed gospodarstwem jest droga gruntowa w lewo w którą skręcamy i trzymamy się jej podążając nią na wprost
 
10 km - Małe rozdroże - żółty szlak skręca w lewo, ale my jedziemy prosto, by po chwili zjechać w dół drogą wysypaną gruzem
 
10,5 km - Jedyny dość trudny odcinek - nie dość, że mocno pod górę, to jeszcze piach. Polecam zejść z roweru, by nie marnować sił, a w zamian rozprostować wytrzęsione kości i rozkoszować się zapachem lasu, szumem wiatru i śpiewem ptaków - ogólnie walorami przyrody, której tam przepych
 
11,5 km - Jeśli już wspięliśmy się na szczyt, to na rowerki i hajda dalej...

  
12 km - Nie dajmy się skusić skrętowi w lewo (z górki), bo doniesie nas do głównej szosy...
 
13,5 km - Przecinamy asfalt widząc po prawej blachę z napisem SALNO. Jeśli ktoś ma życzenie, to można wjechać do wsi by zobaczyć zabytkowy spichlerz i zespół dworsko-parkowy
 
15,5 km - Po prawej ukazuje nam się Jezioro Salno Wielkie - podłużne i malowniczo położone wśród pagórków. Jeśli ktoś ma życzenie, może się zatrzymać na opisanym przeze mnie kąpielisku "Jezioro Salno". Pamiętajcie, że nikt Was nie popędza, a jezioro w Grucie nie ucieknie i może być pretekstem do następnego wyjazdu.
 
16,5 - Wyjazd na asfalt, który tylko przecinamy i wjeżdżamy w kontynuację drogi polnej
 
17,5 - Na skrzyżowaniu z poprzeczną drogą polną kręcimy w prawo, na ORLE, do którego dojeżdżamy i w którym znajduje się opisany poniżej zespół dworsko-parkowy
 
18  km - Na skrzyżowaniu prosto w asfaltówkę i do naszego jeziorka zostało nam niespełna 3 km

  
21 km - Jakieś 500 m przed dojazdem do Gruty i przed widocznym po prawej stronie małym jeziorkiem (bezodpływowe i brudne Jezioro Księże) skręcamy w polną dróżkę w prawo, która doniesie nas do naszego celu - malowniczo położonego Jeziora Dużego zwanego też Jeziorem Gruta. Tu was zostawiam na czas relaksu, życząc przyjemnej kąpieli i soczystej opalenizny.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  
21 km - Po wyjechaniu z plaży skręcamy w prawo i po dojechaniu do asfaltu ponawiamy skręt w prawo

Zespół dworsko-parkowy w Orlu
Zbudowany w latach 20-tych XX wieku. Park dworski krajobrazowy położony po południowej stronie drogi Gruta - Orle - Słup przylega południową granicą do jeziora Orle. Od strony wschodniej ślady cmentarza, zaś od zachodu dwór z l ćw. XX w. Zachowany pierwotny układ kompozycyjny ze śladami alei lipowej od strony wschodniej. Skład gatunkowy drzewostanu skromny składa się głównie z lipy i klonu.  
Park usytuowany jest na wzniesieniu. U jego stóp leży niewielkie (ok. 5 ha jeziorko o tej samej nazwie co miejscowość. Granicę wschodnią i zachodnią stanowią pola uprawne.
Droga dojazdowa prowadzi od północy do kolistego podjazdu na dziedzińcu dworu. Przed południową elewacją budynku roztacza się niewielka, luźno zadrzewiona polanka. Od południa polanę zamyka zwarty pas lip. Roztacza się stąd malowniczy widok na położone niżej jeziorko.
We wschodniej części parku rośnie niewiele drzew. Przy wschodniej granicy znajduje się mały cmentarz z połowy XIX wieku.
Park nie jest ogrodzony. Tylko przy zachodniej granicy zachowały się ślady po ceglanej podmurówce parkanu otaczającego dawniej park od północy, wschodu i zachodu.
Skład gatunkowy drzew jest dość ubogi. Występuje tu osiem gatunków drzew (wyłącznie liściastych) i trzy gatunki krzewów. Gatunkiem dominującym jest: Tilia cordata /Lipa drobnolistna/ (52%), licznie zaprezentowany jest też Acer platanoides /Klon Pospolity/ (23%). Na uwagę zasługuje dorodny okaz brzęku (Sorbuj torainalio) rosnący na polance na tyłach dworu. Wiek drzew wynosi około 70 lat. Stan zdrowotny jest dobry.
Ze względu na dogodne położenie nad jeziorem istnieje zamysł przeznaczenia obiektu na-ośrodek wypoczynkowy.

 

Zespół dworsko-parkowy w Annowie
Park krajobrazowy z końca XIX w. o powierzchni ok. 8ha położony jest po płn. stronie drogi z Gruty do Nicwałdu. We wschodniej części parku znajduje się dwór parterowy o cechach klasycystycznych. W środkowej części relikty dawnego cmentarza.
Całe wnętrze parku jest luźno zadrzewione. Przy zachodniej granicy parku znajduje się nieregularny, wydłużony o powierzchni około 0,5 ha staw; zadrzewiony na obrzeżu.
System dróg w parku ogranicza się do ścieżek prowadzących do bram parku do dworu i dwóch ścieżek przecinających park ze wschodu na zachód. Drzewostan jest mało urozmaicony gatunkowo. Występuje tu zaledwie 9 gatunków drzew i 8 gatunków krzewów. Są to wyłącznie gatunki rodzime. Iglaste reprezentowane są przez jeden gatunek - Picea excelsa /Świerk pospolity/. Zdecydowanie dominują dwa gatunki:
- Tilia cordata Mili /Lipa drobnolistna/ - 57,8 %
- Ouercus robur L. /Dąb szypułkowy/ - 26,3%
Na pozostałych 7 gatunków przypada 15,9 % bez wyraźnej przewagi któregokolwiek z nich.
Stan zdrowotny drzew jest na ogół dobry. Wiek najstarszych okazów /dęby, lipy/ ocenia się na około 150 lat.
Park wymaga stałych zabiegów pielęgnacyjnych.

 

 

Więcej fotek