TEMAT: Nadchodzi ten czas...

Chyba juz mozemy zapomniec o zimowych przejazdzkach. Słonce, ciepło... jednym słowem wiosna pełną gębą Nareszcie Teraz tylko mały wiosenny przegląd rowerka i w trase, zrzucić zimowe kilogramy;) PZDR:)

i Helikopter na początku ;)

dzieki wielkie

\"Trail Porn\" i \'Trail Porn2\" - moja ulubiona rowerowa produkcja porno Dirt, dirt i jeszcze więcej dirtu (trochę streetu też).

pozdro.

Może ktoś zna jakiś filmik gdzie dużo jest dirt streetu bo ostatnio bardzo polubilem ogladac ta odmiane rowerowania

Domyslilem sie ze o niego ci chodzi Ale mnie nazwiska nie interesuja a styl jazdy

Ryan Leech się \"on\" nazywa (no wiesz - ten koleś...)

...\"Fizjologom\" a nie fizykom sie nie śniły

Mi osobiście najbardziej podoba sie jak ten koleś w The Collective jeździ po mieście.
To jest coś wspanialego robi to z taka lekkoscia i plynnoscia a czasami jak wywali trick to takie rzeczy sie nawet fizykom nie snią.

Jakkolwiek to nazwiesz

Fakt są to takie rowerowe smaczki
Masz co do tego racje to tak jakby ogladac mecz pilki nożnej bez slyszenia kibicow i pokrzykiwac pilkarzy lub Tour de France bez szumu szprych, motorów czy też helikoptera

Taaa ale dźwięki wydawane przez napęd, czy koła tez są ważne, a jak wyłączysz dźwięk filmu, to i tego się pozbawisz. W sumie największą wada „NWD 7” jest to właśnie, że nie ma tam tych wszystkich odgłosów i „tyknięć” kasety, czy szumu nadjeżdżającej opony. To była i jest silna strona „Roam” i „The Colective”.

jak muza nieodpowiada to można wlaczyc swoją a skokami to mozna sie upajac do rana

Takie filmy zazwyczaj mają „grubą” muzę, wyjątkiem jest ROAM, w którym muzyka jest mocno średnia, zwłaszcza w części z Peatym, w której jakaś laska próbuje rapować... Generalnie do bani. Ścieżka dźwiękowa z NWD7 jest chyba najlepszą, jaką miałem okazję słuchać we wszystkich obejrzanych przeze mnie filmach tego typu.
Ale nie dźwiękowcy jeżdżą! Respekt dla riderów!

mysle ze w NWD jest lepsza muzyka ale ta clorophilli nie pozostaje daleko w tyle

Ale najważniejszego nie powiedzieliście !!! A jak z Muzyką !! Dobry skok przejaz itd. w połączeniu z dobrym bitem To jest Coś !!!

Własnie jestem po obejrzeniu NWD 7 i całej Clorophilli i powiem ci jedno - \"po prostu miód\"

NWD 7 super ewolucje skoki no i czasem upadki
Clorophillia- film dla kogos kto lubi jezdzic w pieknych krajobrazach i w ostrym terenie. Wplecione elementy downhillu.

POLECAM

Też niedługo będe upajał się NWD 7

Żałuję, ale nie widziałem \"Clorophilli\". Ale chce to zmienić, bo w zasadzie wszyscy ten film zachwalają.
Ja się chwilowo upajam NWD 7, który mocno daje radę.

Twoj opis odpowiada mi pewnej scene z traileru do clorophilli. Może tylko zbieżność a może też masz takie sny po obejżeniu tego filmiku.

Wpinam się jedną nogą w pedał, druga i przez chwilę stoję na rowerze utrzymując równowagę między barierkami platformy.
Delikatne pchnięcie prawą stopą i rower zaczyna staczać się w dół podestu i już przednie koło najeżdża na ziemię.
Przede mną ok. 100 metrów gładkiej, stromej drogi w dół, poczym wyprofilowany zakręt w prawo. Rower pochylony, środek ciężkości przenoszę na przeciwną stronę, głowa do wewnętrznej zakrętu i parę machnięć korbą przed wyjściem z bandy.
Droga lekko odbija w lewo i po różnej wielkości korzeniach prowadzi stromo w dół, poczym gwałtownie odbija w prawo i nagle w lewo, zakręt kończy się paroma kamiennymi schodami.
Tylni hamulec, z biodra zarzucam tylnie koło tak by slajdem wjechać w zakręt i trochę wytracić prędkość. Tyłek głęboko za siodło, puszczam hamulec i delikatnie podrywam kierownicę... Przyziemienie! Zawieszenie się ugięło i płynnie odbiło. Znowu dokręcam i najeżdżam na drewnianą kładkę, która delikatnie unosi się ku górze, by opaść w dół w zakręcie w lewo i kończy się małym wybiciem. Huuu... Po wybiciu przenoszę środek ciężkości w tył, poczym przyciągam nieznacznie kierę do tułowia. I oddalam przed lądowaniem na ziemnym nasypie. Uff...
Teraz oba hamulce spowalniają szybko rower i składam się do zakrętu w prawo, ciężki skubaniec, pewnie ma koło 90%, na bandzie musze zwolnić, bo już jestem na jej górze, a perspektywa wylotu z niego nie jest fajna. Wyjście z zakrętu i bez chwili na wytchnienie najazd na hopę, która przerzuciła mnie przez stertę kamieni i korzeni. !!! Lądowanie na przednie koło... Gleba...?
NIE! BO W SNACH WSZYSTKO JEST ŁATWE I PIĘKNIE REALNE...

Patrzę obudzonymi oczami po ciemnym pokoju, patrzę na plakaty zjazdowców i uświadamiam sobie, że na żadnym mnie nie ma i na żadnym raczej mnie nie będzie. Patrzę na numery startowe z maratonów i chcę wierzyć, że następny sezon też będzie udany...

Zatem był to sen czy koszmar...? A może koszmarem jest tylko fakt, że obudziłem się bez tego wszystkiego? Odpowiedź znam, ale jest raczej ... Na pewno mnie nie uskrzydla.

Bajkoholik ... Timon

Tez to wiem ale to po prostu brak checi :/

Częste mycie skraca życie hehe

Ale rower po zimowych przejazdach trzeba chociaż wodą spłukać ze śniegu, a głownie właśnie z soli. To na pewno pomoże mu w utrzymaniu jako takiej kondycji
Bo to nie ma jaj, warto tez zwracać uwagę na klocki hamulcowe, bo te jak są zapaprane piaskiem z solą to potrafią przez jedną zimę zniszczyć obręcz. Serio

Śnieg Śniegiem ale bloto posniegowe to katorga :/ a jeszcze do tego sol to po zimie moj rowerek nie wyglada za ciekawie zwlaszcza ze nie jest za czesto czyszczony

Heh zeszłej zimy jeździłem nawet jak było mnie jak -15C
Chodzi tylko o to, że to czas raczej napięcia przed rozpoczęciem kolejnego sezonu. W człowieku gromadzi się tyle emocji związanych bezpośrednio z chęcią jazdy, że można dostać świra. Owszem wygłupiać się w śniegu można i jest to nawet fajne, ale to jednak nie to.

Chociaż jazda z aparatem fotograficznym i fotografowanie przepięknych, zimowych krajobrazów, czy po prostu sytuacji też ma sporo uroku