TEMAT: Dzwonek - 11 kwietnia 2015 roku - wstawać leniuchy!

na następny to i ja już się piszę

Niestety nie w ten weekend, Chunk:) Raz dlatego, że mam ważne domowe uroczystości, a dwa, że prognozy pogodowe są fatalne. To na pewno nie będa warunki na poważny dystans. Myślę raczej o następnym weekendzie. Cierpliwości

sldtwa napisał:
Szanowny Sldtwa! Planujesz może jakieś tajemnicze kilometry na nadchodzący weekend?
Pozdrawiam!

Pobudka Matołeczku miała być dla tych, co śpią. Nie miałem na myśli całorocznych szajbusów

Dziękuję za pobudkę, ale już chyba nie śpię

Ja juz w ciemno zglaszam swoja obecnosc

Już mi coś chodzi po głowie... więc trzymam Cię za słowo

Hoho ambitny dystansik - nam nieco dokuczal wiatr z rana i zdecydowalismy sie na krotsze wioslowanie Ogolnie opis brzmi jakby to byla bulka z maslem,a kazdy kto to przejechal wie ,ze to nie przelewki Ja w sobote niestety czasu mialem tylko na skromna 40stke Nastepna dwusete jedziemy razem

Pierwotny zamysł był prosty: przejadę swoją pierwszą w tym roku "dwusetkę" żeby pokazać, że sezon 2015 już się zaczął.
Postanowiłem, że przejadę trasę w kształcie wiosennego dzwonka
Dopisało wszystko. Rewaelacyjna pogoda. Chociaż wełniana czapka i pełne rękawice między 6 a 9 przydały się doskonale - ziąb był okrutny.
Potem już tylko szczęście. Tleń - Wieża widokowa na terenie pustoci po trąbie powietrznej z 2012 roku, Tuchola i laba przy rynkowych łabędziach.
I tu zaczęła się prawdziwa przygoda. Trasę wyznaczyłem ambitnie: wzdłuż Brdy i wzdłuż Koronowskiego Zalewu, jak najbliżej wody. Przystań w Świcie znalazłem dosyć łatwo. Cały czas litymi lasami, po leśnych duktach, w kolejnych zakolach Brdy. I tu nagle spotkałem opatrznościowego "człowieka lasu" - zbieracza jelenich poroży, który zaoferował mi nie tylko swoje towarzystwo, ale również doprowazenie do cywilizacji. A ponieważ dysponował również rowerem, oprowadził mnie kilkunastoma kilometrami leśnych duktów, pełnych malowniczych jeziorek, bagien, uroczysk, gdzie jelenie zrzucają porożą (jeśli ich wcześniej nie ustrzelą dewizowi turyści). Gadał przy tym na okrągło jak przystało na człowieka, który wie, że następny może mu się trafić za parę lat . Tak dojechałem do Nowego Jasińca.
Drogi bym pewno nie powtórzył, gdyby nie endomondo i zapis. Teraz przy pomocy Wojtkowego Alladyna mogę każdego zaprowadzić tam, jak po sznurku.
Po rozstaniu z "Grubym" (czemu z Grubym? Gość wydawał się całkiem chudy) natychmiast spotkałem bydgoskiego roweromaniaka, który zaoferował się doprowadzić mnie do mostu w Fordonie. Przystałem. Co prawda droga jaką wybrał, odkształciła nieco mój pierwotnie planowany dzwonek, ale niech tam...
Gość jechał na najnowszym modelu Unibajka z wszelkim możliwym wyposażeniem... łącznie z solidnym sprzętem nagłaśniajacym, zdecydowanie mniejszym niż matołkowy... ot,przydałby się taki na naszą Masę... - pomyślałem.
Od mostu w Fordonie - właściwie banał, chociaż twierdzenia o świeżce rowerowej od Unisławia do Bydgoszczy uznać należy za przesadzone...
Od Dąbrowy Chełmińskiej i to z zastrzeżeniami.
Ale jazda przyjemna. Zaliczyłem... zwiedziłem po drodze liczne spóldzielnie, gdzie miejscowi mędrcy łapczywie spragnieni wiedzy ze świata od wieczornego przybysza, chętnie udzielali mu gosciny w jadle i napiwku...
Tak dotarłem do Chełmna i do ukochanego Grudziądza.
Przejechałem jakieś 220 kilometrów i jestem gotowy tam wrócić Warto!