TEMAT: Fotopozdrowienia z wyjazdów ((@:

Krew piaskiem przysypano, ślady uprzątnięto
I wapnem sinym czysto wybielono ściany
Jak po zarazie jakiejś lub na wielkie święto.

(...)

Nie ma już tych miasteczek, gdzie biblijne pieśni
Wiatr łączył z polską piosnką i słowiańskim żalem,
Gdzie starzy Żydzi w sadach pod cieniem czereśni
Opłakiwali święte mury Jeruzalem...

A. Słonimski, Elegia miasteczek żydowskich

Pozdrowienia z jesiennej wycieczki, Old Fordon, ul. Kapeluszników; kuczka:



Ktoś zna w okolicy podobne budowle? Wołam: #Red

Trochę się tu pozmieniało; Rynek, fontanna! :

Co do starożytnych kamieni- niewątpliwie autentyczny kamień z wydrążonymi dwoma otworami stał w folwarku Ludwikowo, tj. między Cepnem a Kamlarkami, patrzył na starą drogę na Wichorze. Nazywano go kamieniem z oczami. Dobrze jego pamiętam, oglądałem nieraz...

Miał niecałe 1,5 metra wysokości, a rzeczone otwory (głębokości 8-10 cm) wywiercone równomiernie na 1/3 wysokości.

Długo nurtowało mię pytanie w jaki sposób powstały- teraz wiem, że wykonano je archaiczną wiertarką ręczną- urządzenie złożone z trzonu zakończonego grotem i poziomego względem niego łuku z cięciwą. Cięciwa owa umożliwiała wprawienie trzonu z grotem w ruch półobrotowy przód- tył i wiercenie w twardym materiale.

Niestety kamień ów zaginął w początkach XXI wieku, jeszcze przed erą cyfrową... Mam gdzieś zdjęcie analogowe, jak znajdę i zeskanuję to tu wrzucę, ale to trochę potrwa

Był to niewątpliwie autentyk, coś tam znaczył (drogowskaz, a może coś magicznego?)- postawiony przed wiekami- może w średniowieczu, a może jeszcze wcześniej- za kultury łużyckiej? Wichorze już w starożytności było dużym ośrodkiem osadniczym.

Ze źródeł mówionych wiem, że drugi takiż sam stał na osi drogi E1/E91 w Stolnie, niedaleko drogi na Wielkie Czyste.

Ten został usunięty w czasie przebudowy owej drogi E1, prawdopodobnie w latach siedemdziesiątych XX wieku.

Żal, że takie zabytki, świadkowie wieków giną, a zamieszanie robią falsyfikaty, prawdopodobne wytwory warsztatu kamieniarskiego czasów nowożytnych... Jeśli ktoś coś wie, pamięta, ma zdjęcia- proszę pisać

Pozdrowienia spod kamienia. Menhir czy nie, obiekt wygląda ciekawie.

A to wspomnienie z ubiegłorocznej wyprawy przez Kujawy i Mazowsze. Czerwińsk nad Wisłą.

Co do kamienia - mam podobne zdanie. Myślę, że trudno będzie bez dodatkowych badań ustalić od kiedy stoi on w takiej pozycji. No i nie mam pojęcia jak. Może poprzez badanie porostów ? Wiem, ze coś takiego robiono przy badaniu kręgów kamiennych w Odrach.
Chopin też smutny ... ? No pewnie, jechał przez Nieszawę.
On to już przez tę naszą. A jest ona w tym miejscu dopiero od 1460 roku. Władek Jagiełło już nie żył. Nieszawa to miasto wędrujące. Poprzednio znajdowała się na zachód od Torunia, tam gdzie dzisiaj jest Wielka Nieszawka, później tak nazywano osadę wokół zamku w Dybowie. Zapewne w tym rejonie po zawarciu pierwszego pokoju pokoju w Toruniu przeprawiał się Jagiełło przez Wisłę.
Jak było w kolejnych wojnach nie wiem. Po zawarciu pokoju w Mełnie król z armią przeprawił się przez Drwęcę w okolicy Brodnicy, a następnie udał się na Kujawy. Czy przez Wisłę przechodził w okolicy dzisiejszej Nieszawy? Bardzo prawdopodobnie. Rzeczywiście miejsce znane i leżące na ówczesnych szlakach komunikacyjnych "od zawsze". Prawdopodobnie tam też przechodził w starożytności bursztynowy szlak.

Też bym chciał, żeby ten kamulec był gocki, ale zachowam dalece idący sceptycyzm

#piowini- że Nieszawa smutna? Chopin też smutny...

A w temacie marszów wojsk Władysława Jagiełły- jeśli już ten temat poruszyłeś- wracając z Prus, jego- Władysława- armia przechodziła Wisłę właśnie pod Nieszawą- między nieistniejącym już folwarkiem Starkowiec a m. Przepust była przeprawa- wtedy po moście spławionym przez wojska inżynieryjne spod Wyszogrodu, a normalnie przez wieki- promowa.

I to także tutaj Chopin przechodził Wisłę w 1824 roku w drodze z Warszawy do Szafarni... Tędy biegł stary trakt.

Foto z czerwca bieżącego roku; kościół ów jest przeniesiony z ziemi dobrzyńskiej, być może pod koniec XVIII wieku- Jagiełło go zatem nie odwiedził, Chopin możliwe, że tak- przynajmniej tak chcę myśleć, odwiedzając te tereny... Stała tu karczma dla podróżnych, tak w średniowieczu, jak i długo potem...

Po prawej stronie drogi z Turznic do Dębieńca. Tak w połowie pomiędzy miejscowościami. Mijamy tablicę informującą, że jest koniec miejscowości Turznice, dalej jedziemy pod górę, na wysokości zakrętu w lewo, stoi w krzakach po prawej stronie drogi. Nawet widać z wysokości siodełka szczyt kamienia.Jeździłem tam wielokrotnie i poprzednio nie widziałem. Krzaki przycięto?
Co do historii, nie jestem w stanie się wypowiedzieć. Chociaż biorąc pod uwagę wynik badań archeologicznych w pobliskiej Maruszy sugerowane na FB gockie pochodzenie menhiru jest prawdopodobne.

coś własnie było na face buku.
MENHIR?

Trochę sceptyczny to do "historyczności", ale zainspirowany.
Marusza, Pokrzywno, gdzieś tam w lasku na zboczu?

Zainspirowany informacją z fuj.. zbuka w niedzielę odkryłem zupełnie pod rowerowym nosem coś takiego:

Nieszawa każdorazowo budzi mieszane uczucia. Ładna, ale atmosfera senna, żeby nie powiedzie, że rządzi tam smutek ....
A to wspomnienia z czerwca.

Spóźnione o jeden dzień pozdrowienia z tripa po Kujawach

Romantycznie po parku w Służewie, własności ongi Wodzyńskich- a szczególnie chciałem przypomnieć postać Maryi Wodzyńskiej- młodzieńczej miłości Fryderyka Chopina...

Młody muzyk chciał się nawet żenić z nią- lecz pomiarkowano- i czarną mu polewkę do stołu podano

A może sam przeszarżował, wspominając w liście o swoich planach małżeńskich z George Sand...

Lecz najpewniej obie opcje są poniekąd prawdziwe- pan Wincenty, ojciec Marii, srogi magnat, wielki pan z panów- wykorzystał pretekst do wycofania swojej zgody (wcześniej przystał na warunkowe zaręczyny).

W widocznym w tle kościele latem 1841 doszło do ślubu Marii z Józefem Skrabkiem, po czem nastąpiło tygodniowe weselisko w staropolskim stylu A niebawem cichy już rozwód... No, cóż...

Maria miała kolejnego męża, dożyła sędziwego wieku, ale w masowej pamięci chcemy mieć obraz panienki, w której kochał się Chopin, a Juliusz Słowacki wpisał wierszyk w sztambuchu...




Wyprawa w dwudziestolecie? Nie, to Nieszawa

Chata rybaka wiślanego, bo byli kiedyś rybacy nad Wisłą... Wedle miejskiej legendy, w nieistniejącej już dziś knajpie nieopodal rynku jeszcze w latach sześćdziesiątych XX wieku wędzony jesiotr leżał jako zakąska... Cymes już wtedy nigdzie indziej niespotykany... Niebawem Włocławek wykończył ryby wędrowne, a starzy rybacy poumierali... I dni chałupy pewnie policzone...

W jesienne, bezsłoneczne popołudnie
Pan Cogito
lubi odwiedzać brudne przedmieścia.
Nie ma- mówi- czystszego źródła melancholii.

Zb. Herbert, Domy przedmieścia

We wczorajszym łazęgowaniu po kongresówce natrafiłem na idealną ilustrację do wiersza Herberta. Tak tam, w kongresówce, jest- jedziesz przez nijakie wsie i miasta z epoki edwardiańskiej (Koneck, Kikół, czy tam inne Konradowo), a wtem- jeb!- i taka oto miejscówka

Kongresówka, Kujawy, Służewo (byłe miasto), ul. Brzeska (spóźnione o jeden dzień pozdrowienia):




I trochę kolejowego spleenu carskich czasów: kameralna stacyjka drogi żelaznej warszawsko-bydgoskiej ,,Nieszawa- Waganiec":

Dobrzyń nad Wisłą zalew Włocławski i marina w okolicach.

Pozdrowienia znowuż spóźnione o jeden dzień Publikuję po namyśle, bo fotka mi się udała

Temat ulubiony: kolejowy spleen starych stacyjek: Łubianka Toruńska

Proszę zwrócić uwagę na zachowaną krawędź-skrajnię-peronu:




I to, co lubię szczególnie: małe formy architektury kolejowej: szaletomagazynek

Arkebuzy dymiące jeszcze widzę.
(...)
Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni.

K.K. Baczyński

Pozdrowienia spóźnione, bo z wczorajszego wyrypu, no, ale na żywo, że względu na trudność trasy nie byłem w stanie nic napisać

A wycieczka, pierwsza w tym roku kujawska, mogłaby być zatytułowana np. tak: Szlakiem Powstania Styczniowego na Kujawach A celem jej: Krzywosądza, czy tam Krzywosądz, miejsce bitwy stoczonej z rosjanami w lutym 1863... Bitwy, po której został przynajmniej jeden materialny ślad (o czem poniżej).

Do tego bitwy sromotnie przez nas przegranej, i to przegranej przez nieudolność dowództwa... Dowództwa w osobie samozwańczego generała, nieudacznika i przegrywa, niejakiego Ludwika Mierosławskiego, dodajmy- i wskażmy winnych po imieniu.

Nie będę się tu wdawał w szczegóły, bo to nie miejsce na referaty Kilka zdań poświęcę tylko mikrohistorii i ciekawostkom.

Na pobojowisku, oprócz szeregu nieznanych i zapomnianych, pozostali także młodzieńcy z imienia znani: Alfons Mauersberger, o którem nic- z upływu czasu powiedzieć nie można. Pewnie był znaczniejszego rodu, a rodzice zapewne wystawili mu na grobie płytę żeliwną, obecnie w ścianie kościoła:



Zauważmy, że ani słowa o jego śmierci w boju; płyta ma sygnaturę rzemieślnika warszawskiego, czyżby to aż w stolicy trzeba by szukać Mauersbergerów?

Ponadto poległ student politechniki w Liege, Jan Wasiłowski. Zwłok jego do Krzywosądzy przybyła szukać owego przedwiośnia straszliwego Roku Pańskiego 1863 siostra Maria, panna na ów czas trochę ponad dwudziestoletnia, początkująca literatka, później i dziś znana szerzej pod nazwiskiem męża: Konopnicka.

Powstańcza mogiła jest w pobliskiej wsi Dobre ale nie zajechałem tam, że względu na brak czasu i silny, zimny wiatr...

Wróćmy do Krzywosądzy: mamy tu jeszcze jedną ciekawostkę funeralno-sepulkralną: grób wnuczki Adama Mickiewicza, mój cel właściwy na wczoraj:




PS To jest karawaka! To się nazywa karawaka! Takiej wielkiej to jeszcze żem nie widział! Zakrzewo:



Pozdrawiam tych, co doczytali moje wypociny, może też zachęcą się do podobnej wycieczki Kujawy fajne, tylko cosik wietrzne

Pozdrowienia znad jeziora Miedzno

Teren trudno dostępny dla roweru - dla miłośników przedzierania się przez chaszcze

Ale te iskierki na wodzie, szum wiatru w drzewach i niosący się po okolicy żurawi klangor - przyroda jest wspaniała

Ta herbatka z pędów sosny spędza mi sen z oczu. Muszę spróbować. Jest już wiosna. No to pędem popędzę po pędy sosny. Jak nie znajdę pędów to też popędzę. Tak czy siak do herbaty jak znalazł.

Pozdrowienia z Krainy Don Kichota

Podsiodłówka zapakowana Niedługo się zacznie

No herbatka z sosny, mega zdrowa

Pozdrowionka z lokalnego buszkraftowania

Toaścik herbatką z pędów sosny

pozdrowienia z okolic Piły

Qba odnośnie twojej ostatniej fotorelacji:
extraswiecie.pl/wiadomosc/przyjazd-pociagu-do-swiecia-znowu-okazal-sie-wydarzeniem-zdjecia

Pierwsza w 2022 roku wycieczka z serii Rowerowanie Drogami Żelaznymi Inspirowane (RDŻI) .

Pozdrowienia trochę spóźnione, ale dzisiejsze A dziś na tapecie dworzec ,,Przechovo Świeckie".

Ciekawa, drewniana architektura, jakże odległa od ceglanego neogotyku głównych dworców w miastach...

Wrażenie sprawia kameralne, i słusznie- w czasach, gdy powstawał miasto było oddalone o kilka kilometrów (Przechowo przyłączono do Świecia dopiero w 1972 roku)...




Oraz nieprzebyte Bagna Przechoskie widziane z pumptracku/ singieltracku ,,Czarna Woda":

Pozdrowienia z okolic Węgrowa/Wielkich Lnisk.