TEMAT: Fotopozdrowienia z wyjazdów ((@:

Spóźnione o jeden dzień pozdrowienia z tripa po Kujawach

Romantycznie po parku w Służewie, własności ongi Wodzyńskich- a szczególnie chciałem przypomnieć postać Maryi Wodzyńskiej- młodzieńczej miłości Fryderyka Chopina...

Młody muzyk chciał się nawet żenić z nią- lecz pomiarkowano- i czarną mu polewkę do stołu podano

A może sam przeszarżował, wspominając w liście o swoich planach małżeńskich z George Sand...

Lecz najpewniej obie opcje są poniekąd prawdziwe- pan Wincenty, ojciec Marii, srogi magnat, wielki pan z panów- wykorzystał pretekst do wycofania swojej zgody (wcześniej przystał na warunkowe zaręczyny).

W widocznym w tle kościele latem 1841 doszło do ślubu Marii z Józefem Skrabkiem, po czem nastąpiło tygodniowe weselisko w staropolskim stylu A niebawem cichy już rozwód... No, cóż...

Maria miała kolejnego męża, dożyła sędziwego wieku, ale w masowej pamięci chcemy mieć obraz panienki, w której kochał się Chopin, a Juliusz Słowacki wpisał wierszyk w sztambuchu...




Wyprawa w dwudziestolecie? Nie, to Nieszawa

Chata rybaka wiślanego, bo byli kiedyś rybacy nad Wisłą... Wedle miejskiej legendy, w nieistniejącej już dziś knajpie nieopodal rynku jeszcze w latach sześćdziesiątych XX wieku wędzony jesiotr leżał jako zakąska... Cymes już wtedy nigdzie indziej niespotykany... Niebawem Włocławek wykończył ryby wędrowne, a starzy rybacy poumierali... I dni chałupy pewnie policzone...

W jesienne, bezsłoneczne popołudnie
Pan Cogito
lubi odwiedzać brudne przedmieścia.
Nie ma- mówi- czystszego źródła melancholii.

Zb. Herbert, Domy przedmieścia

We wczorajszym łazęgowaniu po kongresówce natrafiłem na idealną ilustrację do wiersza Herberta. Tak tam, w kongresówce, jest- jedziesz przez nijakie wsie i miasta z epoki edwardiańskiej (Koneck, Kikół, czy tam inne Konradowo), a wtem- jeb!- i taka oto miejscówka

Kongresówka, Kujawy, Służewo (byłe miasto), ul. Brzeska (spóźnione o jeden dzień pozdrowienia):




I trochę kolejowego spleenu carskich czasów: kameralna stacyjka drogi żelaznej warszawsko-bydgoskiej ,,Nieszawa- Waganiec":

Dobrzyń nad Wisłą zalew Włocławski i marina w okolicach.

Pozdrowienia znowuż spóźnione o jeden dzień Publikuję po namyśle, bo fotka mi się udała

Temat ulubiony: kolejowy spleen starych stacyjek: Łubianka Toruńska

Proszę zwrócić uwagę na zachowaną krawędź-skrajnię-peronu:




I to, co lubię szczególnie: małe formy architektury kolejowej: szaletomagazynek

Arkebuzy dymiące jeszcze widzę.
(...)
Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni.

K.K. Baczyński

Pozdrowienia spóźnione, bo z wczorajszego wyrypu, no, ale na żywo, że względu na trudność trasy nie byłem w stanie nic napisać

A wycieczka, pierwsza w tym roku kujawska, mogłaby być zatytułowana np. tak: Szlakiem Powstania Styczniowego na Kujawach A celem jej: Krzywosądza, czy tam Krzywosądz, miejsce bitwy stoczonej z rosjanami w lutym 1863... Bitwy, po której został przynajmniej jeden materialny ślad (o czem poniżej).

Do tego bitwy sromotnie przez nas przegranej, i to przegranej przez nieudolność dowództwa... Dowództwa w osobie samozwańczego generała, nieudacznika i przegrywa, niejakiego Ludwika Mierosławskiego, dodajmy- i wskażmy winnych po imieniu.

Nie będę się tu wdawał w szczegóły, bo to nie miejsce na referaty Kilka zdań poświęcę tylko mikrohistorii i ciekawostkom.

Na pobojowisku, oprócz szeregu nieznanych i zapomnianych, pozostali także młodzieńcy z imienia znani: Alfons Mauersberger, o którem nic- z upływu czasu powiedzieć nie można. Pewnie był znaczniejszego rodu, a rodzice zapewne wystawili mu na grobie płytę żeliwną, obecnie w ścianie kościoła:



Zauważmy, że ani słowa o jego śmierci w boju; płyta ma sygnaturę rzemieślnika warszawskiego, czyżby to aż w stolicy trzeba by szukać Mauersbergerów?

Ponadto poległ student politechniki w Liege, Jan Wasiłowski. Zwłok jego do Krzywosądzy przybyła szukać owego przedwiośnia straszliwego Roku Pańskiego 1863 siostra Maria, panna na ów czas trochę ponad dwudziestoletnia, początkująca literatka, później i dziś znana szerzej pod nazwiskiem męża: Konopnicka.

Powstańcza mogiła jest w pobliskiej wsi Dobre ale nie zajechałem tam, że względu na brak czasu i silny, zimny wiatr...

Wróćmy do Krzywosądzy: mamy tu jeszcze jedną ciekawostkę funeralno-sepulkralną: grób wnuczki Adama Mickiewicza, mój cel właściwy na wczoraj:




PS To jest karawaka! To się nazywa karawaka! Takiej wielkiej to jeszcze żem nie widział! Zakrzewo:



Pozdrawiam tych, co doczytali moje wypociny, może też zachęcą się do podobnej wycieczki Kujawy fajne, tylko cosik wietrzne

Pozdrowienia znad jeziora Miedzno

Teren trudno dostępny dla roweru - dla miłośników przedzierania się przez chaszcze

Ale te iskierki na wodzie, szum wiatru w drzewach i niosący się po okolicy żurawi klangor - przyroda jest wspaniała

Ta herbatka z pędów sosny spędza mi sen z oczu. Muszę spróbować. Jest już wiosna. No to pędem popędzę po pędy sosny. Jak nie znajdę pędów to też popędzę. Tak czy siak do herbaty jak znalazł.

Pozdrowienia z Krainy Don Kichota

Podsiodłówka zapakowana Niedługo się zacznie

No herbatka z sosny, mega zdrowa

Pozdrowionka z lokalnego buszkraftowania

Toaścik herbatką z pędów sosny

pozdrowienia z okolic Piły

Qba odnośnie twojej ostatniej fotorelacji:
extraswiecie.pl/wiadomosc/przyjazd-pociagu-do-swiecia-znowu-okazal-sie-wydarzeniem-zdjecia

Pierwsza w 2022 roku wycieczka z serii Rowerowanie Drogami Żelaznymi Inspirowane (RDŻI) .

Pozdrowienia trochę spóźnione, ale dzisiejsze A dziś na tapecie dworzec ,,Przechovo Świeckie".

Ciekawa, drewniana architektura, jakże odległa od ceglanego neogotyku głównych dworców w miastach...

Wrażenie sprawia kameralne, i słusznie- w czasach, gdy powstawał miasto było oddalone o kilka kilometrów (Przechowo przyłączono do Świecia dopiero w 1972 roku)...




Oraz nieprzebyte Bagna Przechoskie widziane z pumptracku/ singieltracku ,,Czarna Woda":

Pozdrowienia z okolic Węgrowa/Wielkich Lnisk.

To, że stawiają stojaki to wiem i pochwalam, tylko czasem ich lokalizacja jest co najmniej kuriozalna.

PKP stawia te stojaki dosłownie wszędzie, nawet na przystanku w środku lasu. Przykładem Laski Tucholskie. To chyba z myślą o grzybiarzach-rowerzystach.


źródło: bazakolejowa.pl

Budynek PKP Kwiatki naprawdę ładny, a od strony brukowej drogi jeszcze nie dane było mi go oglądać. Zwykle podziwiałem go tylko od drugiej strony z okien pociągu.

iceman150- sam chciałem skorzystać ze stojaków- położenie roweru uzasadnione jest li tylko względami kompozycyjnymi fotografii

Takież same stojaki są w Kornatowie- tam są wykorzystywane intensywnie- zawsze jakiś rower przypięty jest. PKP wychodzi naprzeciw oczekiwaniom pasażerów

Jeśli dobrze widzę to nawet ładne stojaki są, postawione przez PKP chyba. Ciekawe czy są wykorzystywane.

Zagubiona w lasach, borach stacyjka kolei żelaznej P.K.P ,,Kwiatki"

Dziś trafiłem tu pierwszy raz- ba!- przed miesiącem nawet nie wiedziałem o jej istnieniu

A jest niezwykle urokliwa- budyneczek stacyjny z napisem KWIATKI od frontu, reper HB, od podwórka pompa wodna ręczna, ślad po rozebranym magazynku na murze; dalej szalet z jakimiś pomieszczeniami gospodarczymi, budynek mieszkalny kolejarzy, do tego brukowany dojazd...





No, jest wszystko- dodaję miejscówkę do ulubionych

Spóźnione trochę pozdrówki z dzisiejszego tripa po Kujawach Białych :

-ulubiona Nieszawa zawsze piękna:




oraz

-kultowy most na rzece Mień (też piękna, dzika rzeka):

Pozdro z Occypli

Jest, jak miało być- dojrzewające mirabelki i gruszki, złocące się lipy, topole sypiące listowiem w szarą toń kociewskich jezior...

Gdybym był jakimś nowym Proustem, naskrobałbym opowiadanie na sto stron

A, że nie jestem, niech klimat późnoletniej wycieczki odda- takoż niedoskonała- fotografia...

Może to trochę późno na fotopozdrowienia bezpośrednio z wyjazdów, no ale lepiej późno ...
Lipiec, wyjazd z sakwami i pod namiot. Hel-Gdańsk-Piaski (koniec Polski na Mierzei Wiślanej)-Stegna-Tczew.
Do Helu (miejscowości) pociągiem. Nie bez przygód. Dalej rowerem przy ładnej - aż za ładnej, często w skwarze. Śmiało mogę powiedzieć, że kilka kilometrów trasy rowerowej w pobliżu Krynicy Morskiej to ideał DDR. No i piękny widokowo. Tak czy owak warto pojechać aby to obejrzeć.

Tam, gdzie rośnie pieprz... Tam, gdzie rośnie wanilia... Albo tam, gdzie na placki ziemniaczane mówią bliny

Pzdr z Kongresówki, dokładnie ze Skępego (Skępe, Skømpē, Skempix)

Inspired by #piowini

Trochę drewnianych domów charakterystycznych dla zabudowy małych miasteczek i przedmieść w zaborze rosyjskim tu jeszcze jest:




A na rynku fontanna z koziołkiem:

Z kategorii: mikroturystyka. Całkiem niedaleko, a jeszcze tu nie byłem Pozdrowienia znad Drwęcy