"W osiemdziesiąt tysięcy dookoła Grudziądza"?! To mamy już pierwszą ekspozycję do Muzeum Rowerowego Grudziądza - "Przerzutka Matołka. Przebieg - 80.000 km, z tego 40.000 pod maksymalnym obciążeniem. Czterokrotnie dłuższy przebieg ponad gwarantowany fabryczny".
Chyba że fabryka gwarantowała jeszcze mniejszy

iceman150 napisał: Najważniejsze, aby MATOŁEK był fabryczny!!!

Heh no na jednej z ostatnich wycieczek ta przerzutki juz popiskiwala widać był to znak. I kolejna część nie będzie już fabryczna.

Czułem, że w tej ckliwej przez moment relacji czegoś brakuje, aż się wreszcie wysypało. Jestem usatysfakcjonowany, a za uzupełnienie relacji z Waszych dzisiejszych wojaży z przygodami osobno jeszcze raz dziękuję. A że Matołeczek kijkiem i drucikiem rower potrafi naprawić, to wszem wiadomo - nie raz demonstrował i innych też ratował. Mieliście dzisiaj dużo szczęścia z pogodą, bo w mieście sypało i wiało, stąd nasze różne obawy. A przy okazji: szkoda, że wyprawa nie była trochę wcześniej zapowiedziana

Oj tam, zaraz tendencyjnie. Po prostu o takich błahostkach jak to coś, co niby było przerzutką- nie wspomniałem, choć trzeba przyznać, że z matołka prawdziwy MacGywer. Przez moment myślałem, że jesteśmy w czarnej d.

Dzięki Matołeczku. Teraz Wasza eskapada nabrała ludzkiego wymiaru i można w niej przynajmniej duchowo uczestniczyć. Te zachwyty Davisa były trochę tendencyjnie nadmuchane, stąd moje pytania. A co do teorii strun cyt. przez Davisa, to obecnie raczej uważa się, że wszystkie te teorie są odmianami jednej teorii wyższego rzędu M-teorii, jednej z potencjalnych teorii wszystkiego. A tu chrupnęła po prostu przerzutka. Ot co.

pieter napisał:
Bo zgodnie z planem skorzystaliśmy z opcji ratunkowej, bynajmniej nie z powodu pogody, ale mojego osprzętu Otóż moja wiekowa przerzutka z osiemdziesięciotysięcznym przebiegiem postanowiła się się rozpaść. Spięta kawałkiem zapasowej szprychy i z 1,5 kółkami w wózku dowiozła mnie jeszcze do Brodnicy na pociąg. Jednak połechtani wspaniałym słońcem, pomimo zakupionego biletu do Grudziądza, wypadliśmy z pociągu w Boguszewie. Pomimo obaw Davisa, mój niezniszczalny rower, wydając dźwięki niczym snopowiązałka, dotelepał mnie do domu Spektakl zachodu słońca w drodze powrotnej był tego warty Ot, cała historia

pieter napisał: Z odpowiedzią przychodzi "teoria strun", która przewiduje, że przestrzeń, w której żyjemy, ma co najmniej 10 wymiarów, przy czym trzy wymiary przestrzenne oraz czas są wymiarami otwartymi, natomiast pozostałe wymiary są skompaktyfikowane do rozmiarów niedostępnych naszemu codziennemu doświadczeniu, dlatego ich nie obserwujemy...., a po ludzku, to był pociąg.

Dzięki za retusz. Teraz prawie wszystko stało się jasne. A jeszcze mam pytanko: czemuż ta Wasza trasa jest na endo taka poprzerywana?

pieter napisał:
Mała korekta

matołek napisał:

matołek napisał:
Czy mógłbyś Matołeczku rozwinąć powyższą wypowiedź, bo jestem niezmiernie ciekawy

Tomek, na drugi raz wyretuszuj na fotkach trochę buty Davisa... bo ewentualnych nowych chętnych od wspólnych wypadów mogą odstręczyć

Nic dodać, nic ująć - wspaniały wypad i tyle a do BPK trzeba wracać, bo jest piękny

Pogoda kapryśna, ale nie padało. Najlepsze były jednak momenty, kiedy wychodziło słońce. Wtedy gęby same śmiały się z rozkoszy A było takich momentów nawet nadspodziewanie sporo

Dzięki Davis za ten wypad Moja rowerowa dusza czuje się zaspokojona

pieter napisał:
A oto kilka fotek z owego herbatkowania w słońcu

Pozdrower

Ale propaganda. A te brakujące na endo fragmenty to był autostop ?

Tak, to był wspaniały rowerowy dzień!
Dziękuję matołkowi, że bez chwili wahania podjął wyzwanie i dzięki temu był to nasz wspólny wspaniały rowerowy dzień!
I nie napiszę, że pogoda była dla nas łaskawa i nie zmokliśmy ani tyci, nie napiszę też, że mieliśmy całkiem sporo pięknego słońca i widoki, przy których serce bije trochę szybciej, a na twarzy uśmiech sam się rysuje. Nie, nic więcej już nie napiszę, bo i tak pewnie mi nie uwierzycie