Była taka więź,że w samotni wybraliście ten sam stolik co my

Co tu dużo pisać, ciekawa, chociaż nie najłatwiejsza trasa, widoki jak z pocztówek, słońce i pierwsza w tym roku, niekoniecznie zaplanowana, kąpiel w jeziorze i przede wszystkim wesoła ekipa. To i nie tylko sprawiło, że był to jeden z tych wypadów, który pozostaje w pamięci na długo
Już nie mogę doczekać się kolejnych wypraw, jednak wolę nie myśleć, co za przygody mogą mnie jeszcze czekać

Podziękowania dla ekipy za tak wspaniały rowerowy dzień

Danka napisał:
Bo ta uchwała była aktem egoizmu w czystej postaci

Wycieczka rewelacyjna pod każdym względem - ekipa, pogoda, wspaniałości przyrody i terenu, mentalna łączność z poranną wycieczką, szczęśliwe zakończenie kasiowej przygody W zachwyt wprawiał mnie każdy świeży listek na drzewie, każda górka czy korzeń, promienie słońca czy orzeźwiające powiewy wiatru. Tylko pierogi jakieś nijakie, za to zimna, swojska lemoniada świetna

Jakbym w tym miejscu miał wymienić wszystkie swoje ochy, achy i "ja p....ę", to pewnie spędziłbym pół niedzieli.

Chciałbym jeszcze raz pogratulować odważnej, rozsądnej i zdecydowanej decyzji naszego Kierownika. Nie każdy ma umiejętność i odwagę dokonywania takiego przeliczania własnych sił

Dziękuję Ekipie z Kierownikiem na czele za świetnie spędzoną sobotę i dorzucam kilka fotek dla przywołania wspomnień

KLIK

Pozdrower i do następnego

Tomku, w nawiązaniu do podjętej uchwały to niestety osoby, które nie mogły jeździć wczoraj dziś dostaną rowerowej depresji

Samo wspomnienie wczorajszej trasy zapewnia mi dodatkowy dopływ endorfin i sprawia, że mózg nakazuje kącikom ust wędrówkę w górę. Pieszy szlak wokół jeziora Żur, niczym najlepszy single track podnosił człowiekowi ciśnienie, a że w kołach miałem go też za dużo, to jazda po korzeniach i piaskach do stabilnych nie należała. Udało mi się jednak uniknąć losu naszej dzielnej Kasi, którą jezioro zapragnęło powitać tego dnia w sposób szczególny. Mnie na szczęście zatrzymało drzewo.
Trudności tej wyciskającej ostatnie poty trasy wynagradzały widoki niczym z pierwotnego lasu, bagna i rozlewiska pełne niedostępnych i dzikich jeszcze ostępów. Ukoronowaniem był widok stadka czterech, potężnych łosi przedzierających się w samym sercu kniei.
Tak, takie wyprawy zapadają w pamięć na zawsze.
Wielkie dzięki dla współtowarzyszy i do następnego razu!

Hardy napisał:
Zdzisiu,ponarzekać proszę w naszym wątku jutro Miałem gości i nie zdążyłem podsumowac jeszcze naszej eksterminacji na żółtym szlaku

Z trasy wynika,że odwiedziliscie czaderski mostek na żółtym szlaku pieszym

Hardy napisał:
A ja całą trasę przejechałem z okrzykami zachwytu

wojtino napisał:
Ślady było widać Wojtku - ja w każdym razie jechałem częściowo po świeżych rowerowych śladach w terenie, w którym nie było już drogi

Za niespodziankę dziękujemy, była miła

Hardy napisał:
Hardy ja myślałem, że byłeś na przejażdżce rowerowej, a tu wychodzi że byłeś na jakiejś pieszej przechadzce

Ice, dokładnie, trasa dla survivalowców - tę trasę wzdłuż Jeziora Żur nazwałem: Diabelce 3
Jak u nas było, niech opisuje wpierw kierownik naszej wycieczki na naszym wątku, znaczy Bartek Dopowiem tylko, że w drodze powrotnej na odcinku Stara Rzeka - Przewodnik długie kilka kilometrów piachów spowodowały, że... nie, nie powiem, co mruczałem pod nosem, kiedy z dwadzieścia razy zakopywałem się i musiałem przechodzić na wędrówkę per pedes... Nie pamiętam już, kiedy ostatnio tak dały mi piachy w kość (koledzy oczywiście przefrunęli nad piachami i czekali na mnie na końcu odcinka). Diabelce 3 przeszedłem z uśmiechem na ustach, piachy - z pianą Wiem jedno - to na pewno nie była droga asfaltowa!

No czasami widzieliśmy jakieś ślady Też zrobiliście tą pętelkę jak my, bo my prawie zrobiliśmy dwa kółka tylko połapaliśmy się kiedy dojechaliśmy do tych samych powalonych drzew.

Wygląda na to że Objechaliście brzeg J.Żurskiego dokładnie po naszych śladach, ciekawe czy było je widać?

Prowokacja z niespodzianką się udała.